Panleukopenia kotów potocznie nazywana jest także kocim tyfusem czy nosówką kotów. Jest to choroba, która charakteryzuje się przebiegiem w postaci zapalenia jelit. Towarzyszy temu znaczne obniżenie poziomu krwinek białych, czyli leukocytów. Choroba ta dotyczy wszystkich zwierząt kotowatych i występuje na całym świecie
Panleukopenia u kotów – co ją wywołuje?
Panleukopenia to wysoko zaraźliwa choroba wirusowa, która wywoływana jest przez parwowirusy kotów FPV. Stanowią one serologiczny, jednorodny związek oraz wykazują bliskie pokrewieństwo do innych wirusów, takich jak parwowirusy psów. Ponadto wirusy wywołujące panleukopenię charakteryzują się wysoką wytrzymałością w środowisku zewnętrznym oraz odpornością na wysokie temperatury, zamrożenia czy wysuszenia. Stanowią one szczególnie niebezpieczny rodzaj wirusów, który może przetrwać poza organizmem nawet rok.
Objawy – jak rozpoznać nosówkę kotów?
Stan chorobowy, który wywołuje panleukopenię rozpoczyna się u kotów nagle. W pierwszym etapie objawia się to silną apatią, niechęcią do ruchu czy brakiem apetytu. Kot zarażony parwowirusem FPV przyjmuje przygarbioną pozycję oraz ma nastroszony i matowy włos. Często w następnej kolejności pojawiają się wymioty czy biegunka, która może być z domieszką krwi. Ponadto u kota występuje gorączka. Z kolei w zaawanasowanym etapie choroby temperatura może spadać znacznie poniżej normy, co jest wynikiem silnego osłabienia organizmu. Najszybszą metodą rozpoznania nosówki kociej jest wykonanie testu diagnostycznego (możesz to zrobić w zaciszu domowym używając testu kasetkowego – materiałem badawczym jest kał/wymaz z odbytu zwierzęcia) i pilna wizyta u lekarza weterynarii.
Śmiertelność w wyniku panleukopenii wynosi od 25 do 75 procent. Chorobę można rozpoznać za pomocą badania morfologicznego, ponieważ w trakcie jej trwania następuje duży spadek liczby leukocytów. Szybka diagnoza nosówki pozwala zwiększyć szanse kota na poradzenie sobie z chorobą.
Jakie koty narażone są na panleukopenię?
Koty do 4 tygodnia życia są odporne na działanie parwowirusów, ponieważ posiadają one odporność matczyną. Powyżej 6 tygodnia życia odporność ta zanika, dlatego narażenie na zakażenie staje się znacznie większe. Na panleukopenię najczęściej chorują nieszczepione kocięta pomiędzy 6 tygodniem a 4 miesiącem życia. Starsze koty są bardziej odporne, dlatego przechodzą tą chorobę bezobjawowo lub bardzo łagodnie. Jednak niestety mogą być one źródłem zakażenia dla młodszych kotów.
Panleukopenia u kotów – jak jej uniknąć?
Najlepszą metodą na zapobieganie zarażenia parwowirusem FPV jest szczepionka, która dostępna jest na rynku i stanowi jedno z najbardziej istotnych szczepień u kotów. Ponadto niezwykle istotna jest profilaktyka w postaci ograniczenia czynników ryzyka, które mogą spowodować zakażenie. W trosce o zdrowie kota należy unikać czynników stresowych, przestrzegać zasad higieny, dbać o regularne sprzątanie kuwet oraz nie umieszczeń misek z wodą czy pokarmem w ich sąsiedztwie.
