Diar Test produkt jednorazowego użytku – test wykrywający przyczynę biegunek u bydła.
Zapewnia dokładną i szybką analizę występowania patogenów i jest kluczowym elementem skutecznej terapii, umożliwiając szybką diagnostykę chorych zwierząt.

Wykrywa:

• koronawirusa (BCV)
• rotawirusa (BRV)
• Cryptosporidium parvum
• Clostridium perfringens
• Escherichia coli szczep K99

Od wielu lat biegunki są główną przyczyną padnięć cieląt w pierwszych tygodniach życia. Rozprzestrzenianie się patogenów wywołujących biegunkę może obejmować nawet 100% gospodarstwa, a ponadto poziom strat może sięgać nawet 30%. Schorzenia te często przechodzą w formę przewlekłą, widoczną później w postaci gorszej wydajności lub zwiększonej podatności na choroby. Wraz z poniesionymi kosztami leczenia, biegunka u cieląt zmniejsza zysk gospodarstwa.

Istnieje zasadnicze rozróżnienie między przyczynami zakaźnymi i niezakaźnymi. Biegunka u cieląt jest spowodowana głównie przez infekcję, m.in. specyficznymi patogenami lub wielokrotnymi infekcjami różnych kombinacji patogenów. Rotawirusy i koronawirusy powodują znaczne uszkodzenia błony śluzowej jelit, a patogeny bakteryjne, takie jak E. coli, prowadzą do zwiększonego wydalania wody przez jelita. Oprócz wirusów i bakterii, również kryptosporydia mogą być przyczyną ciężkiej biegunki, działając samodzielnie lub w połączeniu z rotawirusami i koronawirusami.

Badanym materiałem jest świeża próbka kału pobrana od sztuk z objawami biegunki. Próbka kału przed wykonywaniem testu musi uzyskać temperaturę pokojową (18-25°C).

W opakowaniu 1 sztuka.

Przed użyciem należy dokładnie zapoznać się z załączoną instrukcją.

Użyj kasety testowej w ciągu maksymalnie 60 minut po otwarciu torebki. Po upływie tego czasu wynik testu może być nieprawidłowy.

W celu przygotowania próbki z płynnymi odchodami, użyj pipety do pobrania kału. Otwórz probówkę z buforem reakcyjnym i w zależności od konsystencji kału umieść w niej od 3 do 6 kropli z pipety, aż odczynnik zmieni barwę. Im bardziej płynny jest kał, tym więcej kropli jest potrzebnych. Nie należy pobierać kału z ziemią, bo może to mieć wpływ na uzyskany wynik. W przypadku bardziej stałych próbek kału użyj wacika bawełnianego. Należy pobrać wacikiem odpowiednią ilość materiału z 2-3 różnych obszarów kału, tak aby końcówka wacika została pokryta materiałem kałowym. Otwórz probówkę z buforem reakcyjnym i umieść końcówkę wacika w odczynniku. Dobrze wymieszaj płyn wacikiem, aby materiał próbki się rozpuścił. Odczynnik powinien znacznie się odbarwić. Następnie szczelnie zamknij probówkę i potrząśnij nią, aby próbka kału została dobrze wymieszana z odczynnikiem. Oderwij końcówkę zakraplacza probówki. Wyjmij kasetę testową z aluminiowej torebki i umieść ją na poziomej powierzchni. Umieść po 3 krople odczynnika z probówki w każdym z czterech okienek absorpcyjnych. Jeśli ciecz po kilku sekundach nie wypłynie na pasek testowy, dodaj kolejną kroplę do odpowiedniego okienka, aż do zabarwienia paska testowego.

Uwaga: Jeśli ciecz nie dociera do paska testowego, można bezpośrednio nakłuć końcówką pipety odpowiednie okienko absorpcyjne, aby ponownie rozpocząć próbę.

Ocena testu:

Wyniki testu powinny być gotowe do odczytania po 10 minutach.  Przy prawidłowym wykonaniu testu w obszarze kontrolno-testowym pojawi się jedna lub dwie czerwone linie. Czerwona linia w obszarze T wskazuje na pozytywny wynik dla danego patogenu. Słaba linia testowa również jest uznawana za wynik pozytywny. Druga czerwona linia w obszarze C wskazuje linię kontrolną i potwierdza prawidłowe wykonanie testu.

Jeśli po przeprowadzeniu testu nie pojawi się żadna linia kontrolna, test jest nieważny. W takim przypadku prawdopodobnie test nie został prawidłowo przeprowadzony lub data ważności produktu już upłynęła. W takim przypadku należy przeprowadzić nowy test.