Dożwaczowy, odżywczy bolus o ciągłym uwalnianiu, do stosowania przy niedoborach miedzi i selenu oraz do poprawy zaopatrzenia w kobalt.

Może być podawany, gdy pojawia się potrzeba kliniczna, ale zwyczajowo krowom mlecznym bolusy powinno podawać się tuż przed okresem produkcyjnym i podczas zasuszania. Krowom cielnym ras mięsnych najlepiej podawać bolusy dwa miesiące przed wycieleniem w celu zapewnienia odpowiednich poziomów mikroelementów u cieląt po urodzeniu oraz u krów w okresie rozrodczym.

Opakowanie: 20 bolusów.

Bydło przeżuwające w wieku powyżej dwóch miesięcy i ważące pomiędzy 100 – 250 kg: 1 bolus.
Bydło przeżuwające ważące powyżej 250 kg: 2 bolusy.

Podawać doustnie przy użyciu aplikatora do bolusów dożwaczowych, który dostarcza bolus bezpośrednio do górnej części przełyku. Należy zachować szczególną ostrożność, aby nie spowodować urazu w wyniku umieszczenia aplikatora zbyt głęboko w gardle zwierzęcia. W celu zmniejszenia ryzyka regurgitacji lub zranienia, należy unikać gwałtownego obchodzenia się ze zwierzętami. Należy się upewnić, że każde zwierzę połknęło bolus, poprzez trzymanie zamkniętej jamy ustnej zwierzęcia i obserwację zwierzęcia przez krótki okres czasu po podaniu. Delikatny masaż gardła może ułatwić połknięcie bolusa. Po podaniu doustnym bolusy znajdują się w żwaczu, gdzie rozpuszczają się powoli przez okres około czterech i pół do sześciu miesięcy w zależności od diety.

Mleko i tkanki jadalne zwierzęcia mogą być wykorzystane bezpośrednio po podaniu produktu. Bolusy są wrażliwe na nagłe zmiany temperatur, które mogą wystąpić podczas połykania bardzo zimnych bolusów przez zwierzę. Istotnym jest, aby bolus podczas jego podawania miał temperaturę zbliżoną do temperatury ciała.

Użyć rękawic.

Nie należy stosować u cieląt nieprzeżuwających lub zwierząt o masie ciała poniżej 100 kg. Nie stosować u owiec. Nie należy podawać żadnych innych środków, które mogą zmienić rozpuszczalność bolusa (np. stalowy rozdrabniacz, śruba dociskowa).

Nie podawać zalecanej ilości częściej niż raz na 4,5 miesiące zwierzętom żywionym koncentratami lub raz na 6 miesięcy zwierzętom będącym w trakcie wypasu. Przed suplementacją jakąkolwiek formą miedzi lub selenu należy wykazać, że istnieje dodatkowe zapotrzebowanie na mikroelementy u zwierząt.

Dodatkowa miedź nie powinna być podawana doustnie lub w iniekcji, a selen w iniekcji przez okres 6 miesięcy po podaniu produktu bydłu będącemu w trakcie wypasu lub 4,5 miesiąca bydłu żywionemu koncentratami, chyba że została wykonana przez lekarza weterynarii ocena bilansu korzyści/ryzyka.

Objawy kliniczne toksyczności miedzi, które normalnie występują jedynie w przypadkach ciężkiego przedawkowania obejmują żółtaczkę, apatię, wysoki spadek produkcji, a następnie hemoglobinurię. Objawy toksyczności selenu obejmują zmiany w CUN, osłabienie mięśni, wymioty, anoreksję, osowiałość, brak koordynacji, a następnie problemy z oddychaniem. W takich przypadkach zaleca się zasięgnąć porady firmy Bimeda lub lekarza weterynarii.

Miedź (otrzymana z tlenku miedzi), kobalt (otrzymany z węglanu kobaltu), selen (jako selenin sodu).
Składniki:
Wapń <1%
Żelazo <1%
Magnez <1%
Mangan <1%
Sód 16%
Fosfor 23%
Popiół surowy 99%
Włókno surowe <1%
Woda <1%