Vetoquinol MASTIRAPID 250 ML Płyn diagnostyczny do szybkiego rozpoznawania zapalenia wymienia u krów

MASTIRAPID służy do pośredniego oznaczania ilości komórek (w tym przede wszystkim leukocytów) w mleku oraz do orientacyjnego określenia pH mleka.

Stosuje się go jako odczynnik w tzw. TOK (Terenowy Odczyn Komórkowy), możliwym do wykonania bezpośrednio przy krowie w oborze. Łatwość wykonania umożliwia zastosowanie go do badań masowych. MASTIRAPID pozwala na natychmiastowe, orientacyjne oznaczenie ilości komórek w mleku i pH mleka, zapewniając tym samym określenie tych cech, które są pomocne zwłaszcza przy rozpoznawaniu podklinicznej postaci zapalenia wymienia. Wykonanie TOK z użyciem takich płynów jak MASTIRAPID uważane jest za szybką i wystarczająco dokładną próbę, która informuje o stanie zdrowotnym gruczołów mlekowych badanego pogłowia w oborze.
 

Wskazania :
Pośrednia ocena ilości komórek somatycznych (TOK) jest metodą ogólnie przyjętą w świecie i nadaje się zarówno do badań masowych w hodowli wielkostadnej, jak też do pojedynczych krów. Najlepsze wyniki uzyskuje się z mlekiem bezpośrednio zdojonym z poszczególnych ćwiartek gruczołu mlekowego. Mniej miarodajne są wyniki uzyskane z mlekiem zbiorczym (konwie, tanki mleczne). Wynik reakcji należy odczytywać możliwie w świetle dziennym. Strąty mogące powstać przy przechowywaniu płynu diagnostycznego w niskiej temperaturze, nie wpływające na jakość preparatu, usuwa się łatwo przez jego podgrzanie w ciepłej wodzie do około +70°C. MASTIRAPID można stosować do okresowego badania obór, ponieważ takie badania ułatwiają lekarzowi weterynarii śledzenie skuteczności akcji zwalczania chorób wymienia.

Stosując MASTIRAPID nie należy pomijać danych z wywiadu. Niemiarodajne wyniki uzyskuje się bowiem w okresie poporodowym (do 6 dni) i przed zasuszeniem, kiedy występuje w mleku fizjologicznie zwiększona ilość komórek. Stosowanie tego płynu uzupełnia badanie kliniczne wymienia i pozwala na wykrycie podklinicznych stanów zapalnych. MASTIRAPID nie służy
do wykazania infekcji, natomiast informuje o potrzebie przeprowadzenia badania bakteriologicznego.

Okres karencji:
Nie obowiązuje.

Dawkowanie:
Bydło: WYKONANIE TOK Z UŻYCIEM MASTIRAPIDU W OBORZE – badanie rozpoczyna się bezpośrednio przed dojem, aby nie zakłócać porządku w oborze. Mleko zdaja się z każdej ćwiartki osobno, na odpowiednią miseczkę tacki, po uprzednim zdojeniu pierwszych strug na przedzdajacz. Nadmiar mleka odlewa się przez prawie pionowe ustawienie tacki nad podstawionym wiadrem, aby w miseczkach pozostało po około 2,5 ml mleka. Następnie do każdej miseczki z mlekiem dodaje się MASTIRAPID w stosunku 1:1 tj.po ok. 2,5 ml płynu. Dopuszczalne jest zastosowanie nadmiaru płynu diagnostycznego. Po dodaniu Mastirapidu do mleka porusza się tacką ruchem kolistym, obserwując zabarwienie i ewentualnie zmiany konsystencji mieszaniny. Wynik odczytuje się w ciągu kilkunastu sekund, po czym zawartość miseczki zlewa się do podstawionego wiadra, a tackę po energicznym przepłukaniu w czystej wodzie używa się, bez osuszania, do następnego badania. Mieszanina Mastirapidu z mlekiem normalnym przybiera podstawową barwę szaroniebieską z nieznacznymi odchyleniami w odcieniach. Za diagnostycznie istotną uważa się zmianę barwy na wyraźnie zielono-żółtą (przy niskim pH – mleko o odczynie kwaśnym) lub zdecydowanie fioletową z tendencją do odcienia czerwonego (przy wysokim pH – mleko o odczynie zasadowym). Mieszanina mleka z Mastirapidem może ulegać też zmianom konsystencji (konsystencja śluzowato-ciągliwa aż do zgalaretowacenia), co zależne jest od ilości komórek zawartych w mleku, przede wszystkim leukocytów.

Sposób odczytywania wyników TOK:
Wynik ustala się po kilkusekundowym intensywnym mieszaniu na tacce mleka z Mastirapidem według następującego schematu:
Reakcja ujemna – gdy mieszanina mleka z płynem nie ulega żadnym zmianom konsystencji lub tworzą się na dnie nieznaczne smużki.
Reakcja wątpliwa – gdy mieszanina lekko gęstnieje na dnie miseczki, ale nie jest galaretowata, a górna warstwa płynu nie zmienia swej konsystencji.
Reakcja dodatnia – gdy cała mieszanina ulega wyraźnemu zgęstnieniu, a nawet czasem zupełnemu zgalaretowaceniu.
Niezależnie od zmian konsystencji mieszaniny mleka z Mastirapidem niekiedy obserwuje się zmianę barwy: „K”(reakcja kwaśna), gdy mieszanina staje się zielonożółta, „Z”(reakcja zasadowa),
gdy mieszanina staje się fiołkowo-czerwona.

INTERPRETACJA WYNIKÓW UZYSKANYCH W TOK PRZY UŻYCIU MASTIRAPIDU
Terenowy Odczyn Komórkowy (TOK) z Mastirapidem jest badaniem, które nie ujawnia bakteryjnego czynnika etiologicznego. Interpretacji wyników może dokonać tylko lekarz weterynarii. Najbardziej miarodajny jest wynik ujemny i dodatni. Przy reakcji wątpliwej wymaga się powtórnego badania po pewnym czasie oraz konfrontacji z wynikami badań klinicznych
i bakteriologicznych. Odczyn kwaśny (rzadko spotykany) towarzyszy obecności bakterii rozkładających laktozę, z zasadowy stanom zapalnym (zwykle przewlekłym), występuje także w okresie przed zasuszeniem i po porodzie.